Εθνική Ελλάδας: Κι όμως το μάθημα που έπρεπε, ήρθε... πριν «πατήσει» παρκέ το Ισραήλ
Η αποψινή βραδιά θα βρει υψωμένες τις γροθιές για την ομάδα του Σπανούλη, μόνο αν γυρίσουν στο χθες για να εμπεδώσουν τις... διδαχές.

Με τη φάση των «16» του Eurobasket να έχει εκκινήσει για τα καλά, έπειτα από τις τέσσερις πρώτες προκρίσεις του Σαββάτου (6/9), η Ελλάδα είναι έτοιμη να δώσει και αυτή τη δική της μάχη!
Και φυσικά μιλάμε για την αναμέτρηση της «γαλανόλευκης» κόντρα στο Ισραήλ. Το πρώτο εμπόδιο για την ομάδα του Βασίλη Σπανούλη στην τελική φάση της Ρίγας. Μια τελική φάση που πραγματικά έχει πολύ πρόσφορο έδαφος για ένα υψηλό πλασάρισμα και ένα μετάλλιο, έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανείς.
Οι εποχές της «βαριάς» φανέλας τελείωσαν, τώρα όλοι παίζουν μπάσκετ

Αν και ποτέ δεν συμφώνησα με την φράση της... βαριάς φανέλας κι αυτό επειδή οι παίκτες, οι πρόεδροι, ο προπονητής αλλάζουν, η εποχή που οι παλιοί χρησιμοποιούσαν αυτή την φράση για να δώσουν μια εξήγηση σε ομάδες που δεν... κατέβαιναν από την κορυφή, πέρασε και δεν ξαναγυρίζει.
Πλέον, όλες οι χώρες ξέρουν μπάσκετ. Όλοι (και δη στους «16» μιας διοργάνωσης) μπαίνουν μέσα για να κερδίσουν. Οι Τούρκοι λίγο έλειψε να την πατήσουν. Μονάχα η εμπειρία και το βάθος πάγκου έλειπε στους Σουηδούς. Αν αναλωθούν σε δικαιολογίες για τις ώρες αγώνα (την ίδια πάντως ώρα έπαιξε και ο αντίπαλος) και όχι στο πως θα βελτιώσουν την εμφάνιση τους, σίγουρα θα την πάθουν την ζημιά.
Οι Πορτογάλοι κόντραραν στα ίσια τους Γερμανούς που τα χρειάστηκαν. Το ίδιο και οι Λετονοί που στα σημεία έχασαν από τους Λιθουανούς. Το «κερασάκι» ήταν οι Σέρβοι που ο μπασκετικός πλανήτης είχε στέψει ήδη χρυσούς πρωταθλητές. Μόνο που αυτά τα κερδίζεις στο γήπεδο...
Η Ελλάδα είναι το φαβορί, το Ισραήλ όμως δεν έρχεται για να... κοιτάει το ματς

Αν πήρε (που ελπίζουμε να πήρε) η Εθνική μας ομάδα ένα μάθημα, το πήρε ήδη από την χθεσινή ημέρα. Δεν θα ήθελε κανείς να γίνει και πάθημα. Προφανώς και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει τον πρώτο λόγο. Μέχρι εκεί όμως. Οι Ισραηλινοί δεν θα έρθουν να μας παρακολουθήσουν. Θα παίξουν τις πιθανότητες τους.
Πρόκειται για μια ομάδα που είναι εκ των κορυφαίων στα επιθετικά ριμπάουντ (η δική μας πληγή) και έχει το 6ο καλύτερο ποσοστό στα σουτ εντός παιδειάς. Μαντάρ και Αβντίγια έχουν τον πρώτο ρόλο, χωρίς να σημαίνει πως και οι υπόλοιποι υστερούν. Ας είμαστε εμείς αυτοί που θα πανηγυρίσουμε σήμερα. Και βήμα βήμα. Το μονοπάτι της Εθνικής δεν εξασφαλίζει καμία διάκριση. Περισσότερες πράξεις, λιγότερα λόγια. Όσοι μπήκαν «φλύαροι» είδατε που κατέληξαν...